με χαιδευει ο ανεμος,
με συντροφευουν τα αστρα του ουρανου.
Μου λενε ιστοριες μακρινες
χρονου και τοπου ξενιτιες.
Με αγκαλιαζει γλυκα η γης
στα σπλαχνα με προσμενει
Εγω πατω παραπατω
και να μαι παλι εδω ορθια
στα κυμματα,
να σπερνω στιγμες,
να θερισω χρονο,
να ποτισω δακρυ,
να ανθισει ροδο,
να σκορπισω πεταλα,
να στολισω ματια......
Ψαχνω πηγη να ξαποστασω,
οαση ερημου, να ξεδιψασω
το θεριο που μου καιει τα σωθικα.....
Μα τι να γινει .....;;;
Με προσπερνουν τα συννεφα.........
16/08/2008
2 σχόλια:
και τώρα; Τί θα απογίνουμε χωρίς σύννεφα; Ήσαν και αυτά μία λύση!
:))
Επίκαιρο εν των καιρώ!
Καλημέρεςςςςςςςςςς
Μας κοψανε τις συνταξεις
μας κοψανε τα δωρα
μας κοψανε τους μισθους
θελουν να μας κοψουν και τα συννεφα
καλε κοβονται....
τα συννεφα;;;;;
Τουτο προσπαθησε τουλαχιστον....
Οσο μπορεις....
:}
Δημοσίευση σχολίου