Aι-ωρα

Εκκρεμες
μιας αιωρας αγκαλιας πανω απο μυρωδατες γαρδενιες
και μια νοσταλγια για το απροσμενο της αντοχης.
Στην δυση
πορφυρογεννας λησμονιας που ξεφαντωνει στα περατα
στον τελευταιο της χορο καθε νυχτια
πριν την πρωινη της αυτοχειρια στο μετα
που ακολουθει......
Στην ανατολη
που οχυρωνεται ανεμοθυελλες του νου
στραγγιζοντας στο διαβα της χαχανα και προστριβες
μιας λασπωμενης αντοχης του τωρα....
και προς στιγμην,του σκοτους μια αιωρηση
στο αυριο που γυρισε απο μερη νοερα, αποκαρδιωμενο
και αισιοδοξο οπως του πρεπει ,να συνεχιζει εμπρος!!!!
Περα δωθε....
και η σταχτη μου στα πεταλα της λευκοτητας
της ευωδιας.......
βρωμια
και ανοχη!!