Διαπιστωση

Στα χαλασματα

δυο δακρυα δροσιας και μιας μνημης χαδι..

να προσπερασω
την αγωνια της στιγμης

να με ορισω με μια λεξη μοναχα.

Οπως τοτε

που αλλαζα φορεσιες να με βρω

σε ματιων καθρεφτισμα

τωρα γυμνη

οπως ποτε αλλοτε εγω

χωρις εικονα και αφορμη

παρουσα!

Μα οι λεξεις μου

αναπηρες.... σε συνταξη γηρατος

απραγες

μηνιαιως μου προσφερουν τον οβολο τους

προς επιβιωση και αναβιωση

των οσων τοσων κερδισα.

Ορισμος

ανεπιτυχως καθορισμενος.....