Σβησε το φως
κεινο που χει χρωμα παλι θα φανει
κεινο που χει φωνη
θα τραγουδησει
δεν θελει πολυ
ενα φεγγαρι
ειναι αρκετο.......
ενα ολογιομο γλυκοπιοτο
ημιφως
στις αποχρωσεις του πουθενα
να τρεμοπαιζουν μπρος του...
Η ουσια ειναι εκει
καθαρια....
υπερηφανη....
δεν χαραμιζεται σε βλεμματα
βιαστικα
μοναχα στην λαχταρα
που αναζητα....
και αν το ψεγαδι του
κρυφτει
η ομορφια ατοφια
σεργιανα....
κερασμα στην διψα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου